In aanloop naar Jazztival 2022 vragen we organisator en programmeur Peter van Raamsdonk wat voor hem dé niet te missen optredens zijn. Zie je door de bomen het bos niet meer, beluister dan eens de door Peter aanbevolen artiesten. Van jong aanstormend talent tot lokale parels en de oude rotten in de Nederlandse jazz.
Als eerste noemt Peter het aanstormende alt-saxtalent Jeline Weening. “Dit kan echt heel cool worden, ik heb haar ontdekt bij een optreden van het Nationaal Jeugd Orkest en ik heb ter plekke gevraagd of ze een eigen band heeft en haar vastgelegd voor Jazztival.” Ze opent om twee uur in de Victorie kleine zaal.
Twee andere nieuwe talentvolle muzikanten zijn Jamie Peet en Niels Broos. “Dit is super spectaculair, volkomen eigentijdse muziek met drums en keyboards, veel spannender gaat het niet worden”, aldus Peter. “Jamie flikkert van alles door elkaar heen, van dance tot free-bob en hiphop, waardoor er een uiterst giftig mengseltje ontstaat.” Om drie uur spelen ze in de grote zaal van Victorie.
Uit de vijver van het Rotterdams conservatorium komt Ruud Voesten’s Ambrosia. “Dat is ook iets heel aparts. Ruud Voesten heeft het boek Dantes Inferno van Aligieri als uitgangspunt genomen. Hoe speel je woede, hoe speel je liefde, hoe speel je wreedheid, hoe speel je wijsbegeerte”, somt Peter op. “Bedenk het maar, we gaan het meemaken”, zegt hij lachend. Om half vijf te zien in de Hub.
Een regionale band die Peter aanstipt is Driewerf, al heel wat edities een vaste waarde op Jazztival. “Driewerf speelt puur eigen werk dat ingenieus in elkaar is gezet. De composities worden steeds beter en interessanter en als je langer met elkaar samen speelt kun je ingewikkelde muziek veel losser gaan spelen.” Driewerf zie je om zes uur in Filmhuis Alkmaar.
De afsluiter in het Beatles museum wil hij ook graag noemen. “Er zijn sowieso niet veel fluitisten die als bandleider optreden en dat doet Mark Lotz al lang. Nu heeft hij een wel heel spectaculaire bezetting bij elkaar gekregen met de Amerikaanse bassist Zack Lober en Jamie Peet op drums, dus dat belooft ook absoluut vuurwerk.” Deze formatie sluit om half zeven het programma in het Beatles museum af.
“Om Eric boeren kun je niet heen. Hij is een volkomen originele muzikant die altijd de vrije kant van de muziek is blijven opzoeken. Nu gaat hij terug naar de oorsprong van de vrije muziek, met de aanpak van het vroege werk van Ornette Coleman, samen met onder anderen Han Bennink en Michael Moore gaat dat zeer fraai worden”, voorspelt Peter. Het optreden begint om kwart voor acht in de kleine zaal van Victorie.
“Mensen zien Han Bennink vaak als clown achter een drumstel, maar niets is minder waar. De man swingt nog steeds ongelofelijk hard”, zegt Peter met bewondering in zijn stem. Hij is zelf drummer en te zien bij het concert van de Burn Brigade Bigband. “Han kent de traditie van de hele jazz en vrije muziek natuurlijk verdomd goed en zijn technische kunnen en de ongebreidelde fantasie zijn ongeëvenaard. Dat stelt hem in staat om muziek in het moment te maken. Dat neem ik zelf nog het meeste mee van Han. Om altijd in het moment te spelen.”
“Wat ook een heel apart concert belooft te worden is Sons of Freud’s Wife”, aldus Peter. Ze gebruiken de muziek van Charlie Mingus en doen daar hun eigen ding mee. “Ze nemen de basis van de jazz en kennis die ze op het conservatorium opdoen mee en combineren dat met eigenwijze hedendaagse ritmes. Zo zie je op een ingenieuze manier vaak hiphop terugkomen, maar bijna zonder dat je er erg in hebt. Zo ontstaat er een soort synthese van de rijkdom van de vrije muziek en de strakke muzikale opvattingen van deze tijd. Dat is het leuke, zo wordt jazz weer helemaal in het nu gebracht.” De band begint om kwart over negen in het HAL 25 Jazzcafé.
